Африкалық шошқа обасы-бұл өте жұқпалы вирустық ауру, әдетте 100% жағдайда үй және жабайы шошқалардың өліміне әкеледі.

Ауру Африкадағы мәдени және жабайы шошқа популяцияларында жиі диагноз қойылған табиғи ошақты инфекцияларға жатады. Кейінірек аурудың өршуі Португалияда, Орталық, Оңтүстік Америка елдерінде, Испанияда, содан кейін әлемнің басқа елдерінде байқалды. ТМД елдерінде, соның ішінде Ресей Федерациясында ТЖК алғаш рет 2008 жылы диагноз қойылды. Сондықтан АЖЖ-мен күресудің негізгі әдісі аурудың алдын алу болып табылады.

Ең алдымен, инфекция қоздырғышының берілу жолдарын білу қажет. Барлық тұқымдар мен жастағы жабайы және үй шошқалары, соның ішінде сәндік шошқалар ауруға сезімтал. Табиғаттағы жабайы табиғатта ТЖЖ жиі асимптоматикалық болып табылады, сондықтан олар вирустың таралуының негізгі көзі болып табылады. Инфекция ауру және ауру вирус тасымалдаушы жануарлардан ауаға, топыраққа және суға түсетін секрециялар (қан, нәжіс, зәр, сілекей және т.б.) арқылы таралады. Көптеген жағдайларда инфекцияның себебі жұқтырған шошқаларды сою өнімдері болды-малды азықтандыру үшін тиісті термиялық өңдеусіз қолданылатын тамақ және әскери қалдықтар. Сонымен қатар, вирус тыныс алу жолымен немесе қан арқылы терінің зақымдануы мен паразиттердің, әсіресе кенелердің шағуы арқылы берілуі мүмкін (аргас кенелерінің кейбір түрлері табиғи резервуар ретінде қызмет етіп қана қоймайды және көптеген жылдар бойы өміршең вирусты сақтайды, сонымен қатар оны ұрпақтарына береді). Механикалық тасымалдаушылар-эпизоотиялық ошақта болған адамдар, үй жануарлары мен жабайы жануарлар мен құстар, кеміргіштер мен жәндіктер, сондай-ақ жұқтырған заттар: Көлік, Қоректендіргіштер, күтім заттары және т. б.

Шошқадағы обаның клиникалық белгілері:

жедел курс — 41-42 градусқа дейінгі температура, конъюнктивит немесе қабақтың ісінуі, терінің, әсіресе көздің айналасындағы гиперемия (қызару), мазасыздық, тыныс алу мен жүрек соғу жиілігінің жоғарылауы, дірілдеген жүріс, мұрынның серозды ағуы, өкпенің қабынуы, терінің және шырышты қабаттардың көгеруі, көптеген қан кетулермен. Содан кейін мұрыннан ағып кету қанды болады, іш қатумен кезектесіп қанды диарея пайда болады, аяқ-қолдардың құрысуы мен параличі пайда болады. Аурудың ұзақтығы — 4-10 күн, нәтижесі — өлімге әкеледі;

созылмалы курс-тері көгереді, онда некроздар дамиды, тері астындағы тіндерде жұмсақ (ауыртпалықсыз) ісінулер пайда болады, безгегі мезгіл-мезгіл пайда болады. Ол орта есеппен 2-ден 10 айға дейін созылады, содан кейін жануарлардың көпшілігі сарқылудан және қабыну процестерінен, негізінен бронхопневмониядан өледі; асимптоматикалық курс (жасырын түрі) – көбінесе жабайы африкалық шошқаларда (сүйелдер, бұталар, алып орман), сондай-ақ эпизоотия аяқталғанға дейін үй жануарларында байқалады. Аурудың сыртқы белгілері болмаған кезде жануарлар вирус тасымалдаушыға айналады.

Шошқаның африкалық обасының алдын алу бүгінгі күні аурудың пайда болуын болдырмаудың негізгі әдісі болып табылады және ветеринарлық қауіпсіздікті қамтамасыз етудің күрделі емес, бірақ тиімді шараларына дейін азаяды.

Шошқалардың африкалық оба вирусын жұқтыруын болдырмау үшін сізге:

• Жануарларды ұстаудың ветеринариялық ережелерін сақтау;
• Мал шаруашылығы қалдықтарымен қоршаған ортаны ластауға жол бермеу;
• Кенеттен қайтыс болған, клиникалық белгілер пайда болған немесе шошқаларды АЖС вирусымен жұқтыруға күдік болған жағдайларда ветеринариялық қызмет мамандарына 24 сағат ішінде хабарлау қажет;
• Науқастар мен қаза тапқандарды, сондай-ақ олармен байланыста болған шошқаларды олар ұсталған үй-жайда оқшаулауды қамтамасыз ету;

Сондай-ақ, алдын алу мақсатында сатып алынатын жемшөптің сапасын бақылау, қалдықтарды пайдаланбау, әсіресе тиісті термиялық өңдеуден өтпеген (АЖЖ вирусы 60 ℃ температурада 10 минут ішінде, ал қайнаған кезде дереу инактивацияланады) ұсынылады. Кеміргіштер мен жәндіктерді жою үшін үй-жайларды үнемі өңдеңіз, жабдықтар мен көліктерді дезинфекциялаңыз, жануарларды жоспарлы ветеринарлық тексерулер мен тексерулер жүргізіңіз.